BÜYÜK BİRADER ELEKTRONİK POSTANIZI OKUMAK İSTİYOR!

Aeon J. SKABLE
Çeviren:Metin YILDIZ

İnternette mahremiyetin ihlâl edilmesinden rahatsız olan bazı insanlar, bir çok web sitesi operatörünün demografik araştırma amacıyla ve reklâm için sitelerini ziyaret edenler hakkında bilgi toplamasına itiraz etmektedir.

Gerçi müstear isim kullanma imkânı vardır, ama bu tür operatörlere karşı mahremiyeti korumanın en iyi yolu, onların sitelerini ziyare etmekten kaçınmaktır. Hiç kimse sizi internette kitap ve cd almaya zorlayamaz. Anonimlik istiyorsanız bir mağazaya gidin ve peşin parasıyla alışverişinizi yapın.

Daha ciddi ve kaçınılması daha zor bir mesele devletin bireylerin internet mahremiyetini ihlâl etmeye yönelik planıdır. Temmuz (1999) sonlarında, Clinton yönetimi FBI’ı hem askerî hem askerî olmayan networkleri gözetlemek için yetkilendirmeyi-kulllanmayı içeren yeni bir planı açıkladı. Bu, milleti hain amaçlar için interneti kullanabilecek olan teröristlerden koruma kılıfı altında yapılacak. Tasarıya veya plana göre, “şüpheli kalıpları” aramak üzere, bütün bilgisayar faaliyetlerini mütemadiyen izleyecek gelişkin bir gözetleme sistemi devreye sokulacak. Bu, uyuşturucu tacirleri, çocuk istismarcıları ve teröristler gibi mutad şüphelilerin faaliyetlerini engellemeye yardım edecek.

Şüphesiz bu, ilk bakışta makul bir ihtiyatlılık gibi görünebilir, fakat istismar potansiyeli hem çok aşikâr hem de çok vahimdir. Böyle bir durumda devlet gerçek suçluları olduğu kadar siyasî muhalifleri de izleyebilir. Devlete herhangi bir kimseyi izleme yetkisi veren her sistem, aynı zamanda herkesi izleme yetkisini de verir. Bütün elektronik ticaret ve bankacılık, bütün web ziyaretleri ve bütün e-mail haberleşmeleri teftiş edilebilir. Bu, uzaktan sisteme girebilmek için şifrelerin ele geçirilmesini de kapsar. Planın yöneticisi, Milli Güvenlik Konseyi mensubu Jeffrey Hunker, mahremiyet haklarını korumaya gayret edeceğini iddia etmektedir. Bunun kendisi için bir öncelik teşkil edip etmeyeceği merak konusudur.

İKİ TEHDİT

Burada bireysel özgürlüğe yönelik iki ayrı tehdit vardır. İlk olarak, bu güçlü gözetleme cihazlarıyla, hükümetin başkalarının işine burnunu sokma gücü artacaktır. Telli telefonların dinlenmesinin tersine, Büyük Birader’in takip etmek istediği kimseyi kontrol için bir mahkeme iznine bile ihtiyacı olmayacaktır. İkinci olarak, hükümetin istismarına ilaveten, rüşvet veya elektronik korsanlık yoluyla bilgilere ulaşabilecek kişilerin bu cihazı kullanmalarından da endişe etmek gerekir.

Bekleneceği gibi devlet, amacının insanları gizlice dinlemek değil, illegal faaliyetlerin işareti olabilecek kalıpları izlemek olduğunu iddia etmektedir. Fakat bu ne demektir? Eğer çocuk istismarcılarını, uyuşturucu satıcılarını veya teröristleri izlemeyi talep ederseniz, başka herhangi bir şey için de destek elde edebilirsiniz. Fakat kamu otoriteleri çocuk pornografisini izleme gücüne sahip oldukları zaman her şeyi izleme gücüne sahip olacaktır. E-maillerinizi okumak, ticarî veya finansal işlemlerinizi izlemek, tıbbî kayıtlarınızı tahkik etmek için bir adım atmak yeterli olacaktır. Şüphesiz, otoritelerin bu tür endişelere verecekleri cevap şu olacaktır: İllegal bir şey yapmıyorsanız, kaygı duymanıza gerek yoktur. Bu cevap iki sebepten dolayı yanlıştır.

İlk olarak, neyin illegal olduğuna karar veren onlardır. Şimdi, eroin alıp satmak illegaldir. Çok uzak olmayan bir geçmişte bira ticareti de yasa dışıydı. Liberteryenizmle ilgili eloktronik haberleşmenin yasa dışı olduğuna karar verilmesi de ihtimal dahilindedir. Netice itibariyle, Waco(olayı) hakkında öfkeli mesajlar gönderen birisi Tim McVeigh gibi kurban olabilir.

İkinci olarak, sadece kriminal tiplerin izlenmekten rahatsızlık duyacağı fikri hem Haklar Bildirgesi’nin hem de masumiyet varsayımının (herkes suçu ispatlanıncaya kadar masumdur) ruhuna aykırıdır. Araştırma izni almaya ne gerek var? Saklayacak bir şeyiniz yoksa polisin evinizde araştırma yapmasına itiraz etmemelisiniz. Lâkin bu, her yerde, başka rejimlerin tavrıdır, hür bir toplumda hukukun uygulanmasına rehberlik edecek bir ilke olmamalıdır. Kişiliğimizin, evlerimizin, evraklarımızın, ilişkilerimizin makul olmayan tahkikatlara karşı emin olmasına hakkımız vardır. Şüphesiz bu, e-mail mesajlarımızı ve web faaliyetlerini de kapsar. Bu yeni plan bireysel özgürlük için bir tehdittir; hafife alınmamalı, endişeler gözden kaçmamalı veya paranoya olarak görülmemelidir. Çünkü bu hemen hemen hepimizi etkileyecektir.